Misschien dat in sommige delen van Tsjechië de harten sneller gaan kloppen als de naam Jiři Druzecky ofwel Georg Druschetzky valt, in de rest van de wereld zal die slechts bij weinigen een belletje doen rinkelen. Dat neemt niet weg dat deze in Bohemen geboren componist een niet uit te vlakken hoeveelheid stukken op zijn naam heeft staan. Zo schreef hij 26 symfonieen, een aantal soloconcerten, circa 150 partitatas voor blazers, meer dan 35 strijkkwartetten, een opera, balletten en een tiental missen. Nadat hij zijn hobo-opleiding had gevolgd ging Druschetzky als grenadier en muzikant in het leger aan de slag. In 1775 werd hij benoemd tot "bestallter Landschafspauker" in Oostenrijk en leidde hij verschillende openbare uitvoeringen. Acht jaar later trachtte hij in Wenen voet aan de grond te krijgen, maar toen dat mislukte trad hij in dienst van Graaf Grassalkoviz in Bratislava. In 1807 vertrok hij naar een nieuwe werkgever, Aartsbisschop Joseph Anton Johann in Pest, bij wie hij ook de leiding kreeg over een blazersensemble Met name in de ontwikkeling van de muziek voor blaasinstrumenten zou Druschetzky een rol van betekenis spelen. Het ligt voor de hand om zijn in Weens-klassieke stijl geschreven werken in de eerste plaats met die van Haydn te vergelijken. Beide componisten werkten in dezelfde regio, bovendien maakte Druschetzky blazersbewerkingen van o.m. Haydns Schöpfung en Jahreszeiten. De Serenade In Es-groot is net als het Oktet van zijn landgenoot Reicha gecomponeerd voor een opmerkelijke bezetting waarin een blaas- en strijkkwartet worden samengebracht.